Wat soms een probleempje is, is het Duits van de Zwitsers of de Oostenrijkers. Als ik het Duits wat ze spreken niet begrijp, kijk ik ze waarschijnlijk net zo aan als zij mij bij mijn 'BGT'. BGT is de 'vakterm' voor Begrüssungstreff, oftewel welkomswoord, in de bus.
Alles hangt aan elkaar met afkortingen.
Als ik 's ochtends begin, parkeer ik dus op een speciale parkeerplaats voor medewerkers van het vliegveld. Daarna 10 minuten lopen om bij mijn kantoortje aan te komen.Voordat ik mijn kantoortje binnen ga, kijk ik op de grote beeldschermen de uitgaande vluchten en kijk of er vertragingen zijn bij inkomende vluchten en noteer alles op een groot blok wat ik ALTIJD bij me heb.
Dan ga ik het kantoortje in via een achterdeurtje, wat nooit op slot zit. Hier kan dus jan en allemaal naar binnen. Er is dan ook al vaak gestolen. Mijn tas heb ik dus altijd om als ik werk en niet in het bureau zit.
Dan bel ik de busmaatschappij die de mensen naar de hotels gaat brengen en krijg alle busnummers door. Daarna maak ik lijsten voor de chauffeurs van de bussen, zodat ze weten waar ze wie moeten afzetten. En dan maar hopen dat de chauffeur zich op tijd bij mij meldt. Als dat goed gaat, zegt hij mij waar de bus staat. Op zich is dat altijd een grote vraag, want net zoals overal in Spanje, wordt ook hier altijd verbouwd. Als de verbouwing in het zuiden klaar is, beginnen ze in het noorden weer opnieuw. Coordineren is niet de sterkste kant van de Spanjaard.
Nu staan de bussen dus heel ergens anders, als misschien morgen of overmorgen.
En nu ik toch over de bussen begonnen ben, dat is een hoofdstuk op zich.
Op Tenerife zijn honderden bussen, hoeveel weet ik niet precies, maar een groot deel van de economie drijft op het vervoer van toeristen in bussen. Al die bussen worden gereden door vooral mannelijke Spaanse chauffeurs. Je hebt jonge en oude chauffeurs, dikke en dunne maar ze hebben één ding allemaal gemeen, en dat is dat het echte 'machos' zijn. Kijken naar elke jonge en soms oudere vrouw, maken voortdurend opmerkingen om vooral op te vallen en proberen bij (bijna) iedere vrouw in de smaak te vallen met als doel zo snel mogelijk tot een 'intensievere samenwerking' over te gaan. Een groot deel van de werknemers op het vliegveld zijn chauffeurs EN reisleidsters...een gevaarlijke explosieve combinatie.
De reisleidster is vooral vrouwelijk, ziet er altijd verzorgd uit, heeft een rok (je ziet de benen dus) en hoge hakjes aan en vindt mannen leuk. Er wordt de hele dag geflirt met meer of minder succes. De eerste dag dat ik begon, werd mij, 56 jaar oud, zelfs al om mijn mobiele nummer gevraagd, ondanks mijn spillebeetjes. Als je bepaalde zaken gedaan wilt krijgen, zul je handig hiermee om moeten gaan. Gelukkig ben ik wel wat gewend na 20 jaar bij het vrachtwagentransport gezeten te hebben, en tot nu toe lukt het aardig.
Na een paar dagen werd ik opgenomen in 'de groep', en vertelde een Nederlandse reisleidster (46 j) dat het uit was met haar 'chauffeur Thomas'. Thomas is getrouwd, en zijn vrouw wist van de relatie, maar bleef bij haar man. Thomas was na 5 jaar relatie met zijn reisleidster, zat van haar. Zij vertelde mij dat bijna alle chauffeurs scharreltjes hebben met meisjes en vrouwen. Hun echtelijke relatie schijnt hier niet onder te lijden. De vrouwen bieden zich aan, zei mijn collegaatje dus.
Gedurende mijn eerste dagen op het vliegveld, deed ik heel goed mijn best om vooral alle namen van iedereen goed te onthouden. Wat wil nu, ik had de naam van één van de kleinste en oudste chauffeurs onthouden, Diego. Iedere keer als ik hem zag, zei ik dus 'hola Diego' en na drie keer, kwam hij achter me aan om te vragen of ik iets speciaals wilde, want ik had zijn naam onthouden. Oh no, dacht ik, kappen die handel, dus als ik hem zag, groette ik niet meer.Maar hij hoopte denk ik toch beet te hebben en kwam een paar dagen later mij uitnodigen uit om iets te gaan drinken na het werk. Toen heb ik kort en krachtig 'nee' gezegd, en hoop dat hij nu niet verder gaat.
Mijn collegaatjes zitten soms te giebelen omdat ze 'die chauffeur die op Russel Crow, dat is een sexy filmster' lijkt, zo leuk vinden. Ze draaien en lachen dan net zo lang, totdat de vent het door heeft. Ik lach me kapot, het is precies zoals in de dierenwereld. Ik heb er ook foto's van gemaakt, hierbij twee van die foto's.
Mijn collega Oliver zei wel 'pas op voor Ramon', en ik laat het dan ook maar bij deze ene keer meerijden in de bus.
Dan hieronder nog een soort puzzeltje. Dit zijn berichten die ik dagelijks door krijg en ik moet er dan even de bril voor opzetten en mijn verstand er bij houden, want ik vind het eigenlijk zo ontzettend saai
Mrs. GAEBLER, BEATE F987746 TXL TXL TFS TXL 25.05.11 Sol Princesa Dacil
IB 075-511388288
CRS: GA - PNR: VX5MTI
En de volgende keer meer. Mochten jullie speciale interesse hebben in een thema, geef me dit dan even door, dan kan ik misschien daarover ook wat meer vertellen.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Quieres comentar algo?